ویدیوهای خودشناسی / سهل‌انگاری و تروما: زندگی کودکان فراموش‌شده

کودکان نادیده گرفته‌شده:

کودکانی که از کمبود توجه جسمی، شناختی یا عاطفی رنج می‌برند، اغلب دچار اضطراب می‌شوند. در نتیجه، بدن آن‌ها هورمون‌های استرس ترشح می‌کند. اگر این اتفاق بارها تکرار شود، این هورمون‌ها برای مغز در حال رشد آن‌ها سمی شده و می‌توانند بعدها بر سلامت عاطفی و شناختی‌شان در طول زندگی تأثیر منفی بگذارند.

لیدی کالادان:

«از این ویدیوی فوق‌العاده که به درک درد و تروما کمک می‌کند، بسیار سپاسگزارم.»

کودکانی که مورد غفلت جسمی، ذهنی یا عاطفی قرار می گیرند، مثلا به خاطر بیماری مادر یا مشغله پدر، اغلب با اضطراب روبرو می شوند. در نتیجه، بدن آن ها هورمون های استرس تولید می کند. اگر این اتفاق زیاد رخ دهد، این هورمون ها برای مغز در حال رشدشان سمی شده و بعدها می توانند بر سلامت عاطفی و شناختی آن ها در طول زندگی تأثیر منفی بگذارند.

داستان واقعی دانیل روکارانو، که بخشی از دوران کودکی خود را در یتیم خانه ای در رومانی گذراند، به خوبی نشان دهنده تأثیر عمیق غفلت است.

داستان در سال ۱۹۶۶ آغاز شد، زمانی که نیکولائه چائوشسکو، رهبر وقت رومانی، می خواست کشورش را به یک قدرت جهانی تبدیل کند و قوانینی برای افزایش جمعیت کشور وضع کرد. سقط جنین و پیشگیری از بارداری تقریباً غیرقانونی اعلام شد. در حالی که این قانون منجر به افزایش سریع نرخ زاد و ولد شد، بسیاری از خانواده های فقیرتر قادر به مراقبت از تمام فرزندان خود نبودند و دانیل، به همراه حدود نیم میلیون نفر دیگر، به مراکز دولتی فرستاده شدند.

در اکثر یتیم خانه ها، اسباب بازی، کتاب یا هر چیز دیگری برای تحریک رشد ذهنی وجود نداشت. بسیاری از بچه ها فقط به سقف های خالی خیره می شدند و منتظر وعده غذایی بعدی خود بودند. به دلیل کمبود ارتباط انسانی، برخی از نوزادان برای تحریک خودشان، راهکارهایی مانند تکان دادن به عقب و جلو پیدا کردند.

غفلت شناختی اغلب منجر به کاهش نمرات IQ، تأخیر در رشد زبان و فقدان تفکر خلاقانه می شود. این اتفاق به این دلیل می افتد که مغز ما با هر تجربه و تحریک جدیدی، اتصالات عصبی برقرار می کند. اگر در سال های اولیه زندگی - دوره ای که مغز با بیشترین سرعت رشد می کند -  تجربیات غنی وجود نداشته باشد، کودکان نمی توانند پایه و اساس لازم برای یادگیری بهینه در آینده را بنا کنند. آن ها در طول زندگی از این امر محروم می شوند.

دانیل با بیش از ۴۰۰ کودک دیگر زندگی می کرد و اتاق خواب های مشترک آن ها به ندرت تمیز می شد. وعده های غذایی عمدتا از بخش های کوچکی از کلم آب پز تشکیل شده بود که کارکنان گاهی اوقات آن ها را برای خوردن خودشان برمی داشتند. برخی از سرپرستان از خشونت برای کنترل یتیمان استفاده می کردند. برخی دیگر برای تحقیر دانیل و اعمال اقتدار، بچه های بزرگتر را تشویق می کردند که او را کتک بزنند.

پیامدهای غفلت جسمی و کمبود مواد مغذی اولیه باعث شد اکثر یتیمان از توقف رشد رنج ببرند. برخی از کودکان در اثر استفاده مجدد از وسایل پزشکی به HIV و هپاتیت B مبتلا شدند. آزار و اذیت های جسمی منجر به کبودی شدید و سایر جراحات شد.

کارکنان خسته و کم تجربه به ندرت کودکان گریان را آرام می کردند. در واقع، آن ها به سختی زمانی را با دانیل می گذراندند. برخی از کودکان کاملاً تنها با نگرانی هایشان رها می شدند، برخی دیگر احساسات خود را از همان افرادی که باید از آن ها محافظت می کردند پنهان می کردند، زیرا از آسیب دیدن می ترسید  .

غفلت عاطفی و اضطراب منجر به تولید بیش از حد هورمون های استرس به نام آدرنالین و کورتیزول می شود که مانند سم برای مغز در حال رشد عمل می کند. اما این تجربه همچنین درک کودکان از عشق و روابط انسانی را مخدوش کرد. آنها یاد گرفتند به کسی اعتماد نکنند و در بزرگسالی، اغلب از افسردگی، بی خوابی و اضطراب اجتماعی رنج می بردند.

با سرنگونی رژیم چائوشسکو و نمایش شرایط داخل یتیم خانه ها در تلویزیون، محققان سراسر جهان برای بررسی وضعیت کودکان ناشناس آمدند. اسکن‌های MRI بعداً نشان داد که مغز برخی از آن‌ها حجم کمتری دارد. تحقیقات حاصل از این ماجرا به شدت بر این نکته تأکید کرد که نه تنها تغذیه برای رشد کودک ضروری است، بلکه ارتباط انسانی نیز حیاتی است. برای کمک به کودکان، تعداد زیادی از آن ها به خانواده های خارجی سپرده شدند.

اما حتی پس از پذیرش، بسیاری از آن ها در ایجاد پیوندهای عاطفی با والدین جدید خود مشکل داشتند. این موضوع با نظریه دلبستگی و مفهوم نیاز کودک به برقراری یک رابطه عاطفی با حداقل یک مراقب اصلی در اوایل زندگی مطابقت دارد. دانیل با خانواده اش بسیار خوش شانس بود. او در حالی که همچنان با تروما و اضطراب دست و پنجه نرم می کرد، تحصیلات دانشگاهی خود را به پایان رساند، خانواده خود را تشکیل داد و بعداً یک سازمان غیرانتفاعی برای کودکان Neglected (مورد غفلت واقع شده) تأسیس کرد.

اگر در محیطی سرشار از عشق و محبت بزرگ شده‌اید، خودتان را بسیار بسیار خوش‌شانس بدانید. اگر انواع غفلت را تجربه کرده‌اید، سعی کنید این فکر را درونی کنید که هرگز تقصیر شما نبوده است و شاید حتی تقصیر پدر و مادرتان هم نباشد.

برای خواندن اینکه فکر می‌کنیم در صورت تجربه غفلت چه کاری می‌توان انجام داد، توضیحات زیر را بخوانید. یک راه این است که افکار خود را در مورد غفلت و اینکه فکر می‌کنید امروز بر شما تأثیر می‌گذارد، به اشتراک بگذارید.