در دهه بیست زندگی‌ام، تعداد زیادی دوست داشتم که با آنها وقت می‌گذراندم. برخی از آنها دوستان دوران کودکی بودند، برخی دوستان دانشگاهی و برخی دیگر دوستانی بودند که در محل کار ملاقات کرده بودم. با رسیدن به دهه‌های ۳۰ و ۴۰، برخی از آن دوستی‌ها به طور طبیعی به پایان رسیدند به دلیل جابجایی، ازدواج، بچه‌دار شدن، تغییر شغل یا دیگر علاقه‌مندی‌ها و تفکرات متفاوت در مورد سرگرمی.

با این حال، بسیاری از دوستی‌های طولانی‌مدت من باوجود مسیرهای متفاوتی که دوستانم و من طی کرده‌ایم، رشد کرده‌اند (اگرچه این نیاز به تلاش دارد). و در طول تقریبا دو دهه‌ای که به عنوان والدین زندگی کرده‌ام، دوستی‌های جدیدی هم ایجاد کرده‌ام که برخی از آنها از بین رفته و برخی دیگر همچنان برقرارند.

طبق تحقیقات، تکامل دوستی من معمولی است. یک مطالعه نشان داد که پس از سن ۲۵ سال، افراد شروع به از دست دادن دوستان می‌کنند تا حدود ۴۵ سالگی. از ۴۵ تا حدود ۵۵ سال، تعداد دوستان ما تمایل به تثبیت دارد.

"برخی دوستی‌ها می‌مانند و برخی نمی‌مانند، و این نشانه‌ای از شما یا ارزش یا محبوبیت شما نیست. این به این معنی نیست که برخی دوستی‌ها ساختگی بودند و به همین دلیل دوام نیاوردند. این فقط جزر و مد زندگی است"، می‌گوید دانیل بایارد جکسون، متخصص دوستی. "گاهی اوقات افراد جدید وارد زندگی ما می‌شوند و آنها با جایی که در آن فصل از زندگی هستیم، تطابق دارند."

چطور دوستی‌ها در طول دهه‌ها تکامل می‌یابند

در سال‌های مدرسه، افراد معمولاً مراحل مشابهی از زندگی را تجربه می‌کنند و از طریق فعالیت‌های مشترک ارتباط برقرار می‌کنند. با وارد شدن به دهه ۲۰، نزدیکی به دوستی‌ها بیشتر نمایان می‌شود.

"این معمولاً دلیل این است که افراد گزارش می‌دهند که دوستانی در محل کار دارند که از آنها بزرگتر هستند. ما زمان زیادی را با این افراد می‌گذرانیم که ممکن است به دلیل شباهت‌های شغلی به آنها دوست شویم"، می‌گوید کلی کیتلی، کارشناس اجتماعی مجاز. زمانی که افراد به شهرهای بزرگ مهاجرت می‌کنند، ممکن است نسبت به کسانی که بیشتر عمر خود را در همان مکان سپری کرده‌اند، تمایل بیشتری به ایجاد دوستی‌های جدید داشته باشند.

در دهه ۳۰، دوستی‌ها می‌توانند از طریق تجربیات مشترک مانند ازدواج و داشتن فرزند تقویت شوند. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که افراد در دهه ۳۰ و ۴۰ کمترین میزان زمان فراغت را در مقایسه با نسل‌های دیگر دارند.

"این کمتر به ایجاد دوستی‌های جدید و بیشتر به حفظ دوستی‌ها تبدیل می‌شود"، می‌گوید بایارد جکسون.

دوستانی که تجربه‌های مشابهی از زندگی ندارند ممکن است شروع به دور شدن کنند. "و این اشکالی ندارد"، می‌گوید کیتلی. "نیازی به احساس کینه نیست. ما می‌توانیم این تغییر را به عنوان یک روند طبیعی در تکامل انسان بپذیریم و از دوستی که داشتیم قدردانی کنیم."

با رسیدن به دهه ۴۰، افراد بیشتر به دوستی‌هایی که برایشان ارزش قائل هستند و به آنها انرژی می‌دهند توجه می‌کنند، زیرا باید بین کار، بزرگ کردن فرزندان و مراقبت از والدین مسن‌تر تعادل برقرار کنند.

"ما همچنین بیشتر نوستالژیک می‌شویم و ممکن است به کسی از گذشته‌مان دست بزنیم"، می‌گوید کیتلی.

برای دوستی‌ها در دهه‌های ۵۰، ۶۰ و بعد از آن پس از بازنشستگی، ممکن است دوستانی از همسایگان یا والدین دوستان فرزندان‌تان پیدا کرده باشید، اما آنها شروع به جابجایی یا بازنشستگی می‌کنند.

"دیدار با افراد در میانه‌های زندگی ممکن است دیگر به راحتی گذشته از طریق مدرسه یا کار نباشد. پیدا کردن افرادی با علایق مشابه در جامعه‌تان که از فعالیت‌های مشابهی مانند گروه‌های پیاده‌روی، باشگاه کتابخوانی، داوطلبی لذت می‌برند، به افراد کمک می‌کند تا احساس هدفمندی بیشتری داشته باشند و کمتر احساس تنهایی کنند"، می‌گوید کیتلی.

۵ روش برای حفظ دوستی‌ها با وجود مشغله‌های زندگی

اگر احساس می‌کنید که دوستی‌هایتان به آرامی در حال از بین رفتن است یا در حفظ دوستی‌هایی که برایتان ارزش دارند مشکل دارید، نکات زیر را در نظر بگیرید:

۱. افرادی که برایتان اهمیت دارند را شناسایی کنید

اگر وقت کمی دارید، فکر کنید که افراد مهم برایتان کدام‌ها هستند و تمرکزتان را روی آنها بگذارید. بایارد جکسون می‌گوید، مشتریانی که برون‌گرا هستند اغلب ابراز می‌کنند که احساس گناه می‌کنند زیرا نمی‌توانند با همه ارتباط برقرار کنند و خسته می‌شوند چون بیش از حد خود را درگیر کرده‌اند.

"ممکن است صحبت کردن درباره دوستی به این شکل فنی و استراتژیک جالب نباشد، اما اگر بخواهید در نحوه‌ای که دوستی را در زندگی خود گنجانده‌اید، احساس وضوح و راحتی کنید، این ضروری است"، او می‌گوید.

۲. نیت‌های خود را اعلام کنید

مثل روابط عاشقانه، بایارد جکسون می‌گوید از دوستان خود بخواهید که در ارتباط ماندن با شما تلاش کنند. مثلاً به آنها بگویید که صحبت کردن هر دو ماه یکبار کافی نیست یا می‌خواهید تلاش کنید که بیشتر همدیگر را ببینید. "این به طور خودکار علاقه‌مندی دیگران را افزایش می‌دهد و ابهام را کاهش می‌دهد"، او می‌گوید.

اگرچه این رویکرد ممکن است خیلی سختگیرانه یا غیرضروری به نظر برسد، او می‌گوید ممکن است دوست شما همان احساسات را داشته باشد. "برخی از افراد… تلاش می‌کنند که به عنوان دوست نیازمند و پرمشغله به نظر نرسند، بنابراین تمایل خود را برای وقت بیشتر با شما بیان نمی‌کنند."

۳. سعی کنید درک‌کننده باشید

حتی اگر در فصل متفاوتی از زندگی نسبت به دوستانی که می‌خواهید آنها را حفظ کنید قرار دارید، سعی کنید به فشارهایی که ممکن است آنها در زندگی خود داشته باشند، مانند مراقبت از بچه‌ها یا والدین، پی ببرید.

"شما همچنان انتظار دارید که دوستانتان درک نشان دهند، حتی اگر جزئیات چالش‌ها و خواسته‌های شما را درک نکنند"، بایارد جکسون می‌گوید. "به جای اینکه در 'من جزئیات را درک نمی‌کنم' یا 'دیگر نمی‌توانم ارتباط برقرار کنم' گرفتار شوید، ممکن است کمی تلاش لازم باشد تا همچنان درک، تایید و مراقبت نشان دهید."

اگرچه ممکن است آسان باشد که دوستی‌ها را فقط به این دلیل که زندگی یک دوست با شما متفاوت یا تغییر کرده است رها کنید، او می‌گوید به شرایطی که تغییر کرده فکر کنید و ببینید چطور می‌توانید آنها را از تداخل با دوستی‌تان جلوگیری کنید. "زمانی که دوست خود را 'دیگری' می‌کنید، وقتی می‌گویید 'او خیلی متفاوت است'، آشتی با او سخت می‌شود"، بایارد جکسون می‌گوید.

به این فکر کنید که چگونه می‌توانید وضعیت را مدیریت کنید. به عنوان مثال، اگر دوست شما مادر جدید است، از خود بپرسید: "چطور می‌توانم برایمان مقداری بخشش قائل شوم چون ما تجربه دوستی در حالی که او مسئول یک نوزاد است را نداریم؟"

۴. با نحوه‌ای خلاقانه وقت بگذرانید

نحوه اجتماعی شدن با دوستان در دهه‌های ۳۰، ۴۰ و بعد از آن ممکن است با نحوه‌ای که در دهه ۲۰ خود این کار را می‌کردید متفاوت باشد به دلیل محدودیت‌های زمانی، تعهدات و تغییر در علایق.

اگر قرارهای ناهار طولانی‌مدت برایتان ممکن نیست، ماهی یکبار قرارهای ناهار یا شام را تنظیم کنید. همچنین می‌توانید دو کار را با یک دوست همزمان انجام دهید. مثلاً با هم راه بروید تا به‌روزرسانی کنید، در یک لیگ پیکلبال شرکت کنید یا در یک مکان داوطلب شوید.

"\[دعوت کنید] دوستی را برای خرید به کوسکو ببرید در حالی که او شما را در مورد قرار شب گذشته‌اش آگاه می‌کند"، بایارد جکسون می‌گوید. "زندگی را با هم انجام دهید. وقت‌گذرانی‌ها را در زندگی خود بگنجانید تا دوستی‌هایتان به گزارش‌های فصلی تبدیل نشوند."

حتی می‌توانید یک تماس تلفنی یا فیس‌تایم هفتگی یا ماهیانه برنامه‌ریزی کنید. "هر چیزی که می‌توانید برای حذف کار ذهنی از تلاش مداوم برای پیدا کردن روزها و زمان‌هایی که کار می‌کند، انجام دهید، باعث می‌شود حفظ دوستی آسان‌تر شود"، بایارد جکسون می‌گوید.

۵. با تعارضات سالم روبه‌رو شوید

در حالی که بسیاری از افراد فکر می‌کنند برای اینکه دوستی طولانی‌مدت داشته باشند باید هیچ بحثی وجود نداشته باشد، بایارد جکسون می‌گوید که تعارض سالم راهی برای تقویت دوستی است.

"من قطعاً کسی را تشویق نمی‌کنم که برای دعوا کردن یا برخورد به خاطر دعوا کردن وارد شود، اما ما از تحقیقات می‌دانیم که افراد پس از درگیر شدن در تعارض سالم، احساس نزدیکی بیشتری به یکدیگر می‌کنند"، او می‌گوید.

این بدان معناست که اگر تنش، مخالفت یا احساسات مبهمی بین دوستان وجود داشته باشد، مطرح کردن آن و حل کردنش می‌تواند باعث احساس نزدیکی بیشتر دوستان شود. "هر چیزی که در درون خود نگه داشته‌اید و باعث احساس ناراحتی، نادیده گرفتن یا ناامیدی شما می‌شود، آن را مطرح کنید"، او می‌گوید.

اگر انجام این کار منجر به پایان دوستی شود، ممکن است آن دوستی از ابتدا قوی نبوده باشد. "اگر می‌خواهید دوستی طولانی‌مدت داشته باشید، باید جایی باشد که بتوانید نیازها، خواسته‌ها، اهداف و غیره خود را با آن به اشتراک بگذارید"، بایارد جکسون می‌گوید.

نکته‌ای که باید به یاد داشته باشید

با تغییر مراحل زندگی، دوستی‌ها نیز تغییر می‌کنند. با کمی تلاش و انعطاف‌پذیری، می‌توانید دوستی‌هایی که ارزش حفظ کردن دارند را حفظ و تقویت کنید.