این ویدیو درباره این است که چرا جزئیات کوچک درباره همسرانمان ما را دیوانه می‌کند. افرادی که مدتی با هم زندگی می‌کنند، تقریباً همگی به طور عمومی از مسائل بسیار کوچکی که به نظر می‌رسد (بر روی سطح) بی‌مورد هستند، عصبانی می‌شوند. فردی که به طور قابل قبول و منصفانه و خوبی است ممکن است درباره عادت‌های کم اهمیت همسرش حساسیت‌های شدیدی داشته باشد و تمایل داشته باشد که به سرعت عصبانی شود: مثلاً بر روی تخته برش فشار زیادی می‌آورد؛ کمربند ایمنی را تا پس از روشن شدن ماشین نمی‌بندد؛ در خط خط خودش، 'b' و 'h' تقریباً قابل تشخیص نیستند؛ لوله خمیر دندان را به شیوه اشتباهی فشار می‌دهد (در قسمت گردن آن فشار می‌آورد به جای پایین‌تری از آن فشار دادن)؛ کلمه 'تراژدی' را به معنی 'غمگین' استفاده می‌کند؛ کشوها را کمی باز می‌گذارد؛ وقتی یک لیوان آب می‌نوشد، هرگز آن را تا آخر نمی‌نوشد، بلکه همیشه چند قطره آخر را در سینک آشپزخانه می‌ریزد.

واکنش‌های ما به این مسائل ممکن است به نسبت زیاد و بیش از حد باشد. ممکن است بسیار عصبانی شویم و سپس احساس بدبختی و شاید دیوانگی کنیم. در لحظات ساکت‌تر، ممکن است تعجب کنیم که چگونه می‌توانیم به اندازه‌ای غیرمهم به این مسائل راجع به همسرمان عصبانی شویم.