نیچه بر این باور بود که اخلاق مسیحی در بستر ارزش‌هایی مانند فروتنی، تأثرپذیری، تقوا و تحمل بنیان می‌شود. او این اخلاق را به عنوان "اخلاق قربانی" مشخص کرده و به آن معترض بود. نیچه معتقد بود که این اخلاق قدرت و اراده زندگی را ضعیف می‌کند و فرد را از تحقق خودش و طبیعت اصیل خودش دور می‌کند.