برخی زوج‌ها به نظر می‌رسد هرگز با هم بحث نمی‌کنند. گویی مبادی آداب معاشرت در روابطشان به طور کامل مشخص شده است. به یکدیگر "خیلی متشکرم" می‌گویند، برای هم چای درست می‌کنند و در مواجهه با داستان‌های بحث و مشاجره در زندگی دیگران، وحشت‌زده می‌شوند. شاید این امر حس خودراضی بودنِ مختصری در آنها ایجاد کند.

اما این هماهنگی ظاهری، در واقع نشانه‌ی قابل اعتمادی از سلامتِ عشق ورزیدن نیست. ادغام دو زندگی بدون مواجهه با ناسازگاری‌های عمیق، تقریباً غیرممکن است. فقدان مجادله به احتمال زیاد نشان‌دهنده‌ی این است که ما از مسیرِ بالغ شدن و مراقبت از آن دور شده‌ایم.

بنابراین هدف، از بین بردنِ مجادلات نیست، بلکه یافتن راهی برای تنوع بخشیدن پربارتر به آنهاست. ما باید یاد بگیریم که "خوب بحث کنیم"، نه اینکه "اصلاً بحث نکنیم".

پس نکاتی که ممکن است به ما در داشتن بحث‌های بهتر کمک کند چیستند؟

1. فروتنی کلید بحث‌های سازنده:
   • ذاتاً ناقص:  به یاد داشته باشیم که همه ما انسان‌هایی ناقص هستیم و در مواقعی اشتباه می‌کنیم یا دچار افکار غیرمنطقی می‌شویم.
   • دشمن حق به جانب بودن:  احساس حق به جانب بودن و بی‌عیب و نقص بودن، بزرگترین مانع برای بحث‌های بالغانه و سازنده است.
   • بخشش و درک:  باید با درک اینکه هر دو طرف در روابط ممکن است اشتباه کنند و به بخشش یکدیگر نیاز داشته باشند، با یکدیگر تعامل داشته باشیم.
   • خطرات ایمان به کمال: ایمان به کمال خودمان می‌تواند ما را به موجوداتی خودخواه و غیرقابل انعطاف تبدیل کند که پذیرای انتقاد یا دیدگاه‌های مخالف نیستند.
2. پذیرش استدلال‌های مخالف از طریق عشق و احترام:
   • اهمیت عشق و احترام: افراد زمانی که احساس دوست داشتن و احترام می‌کنند،  به احتمال زیاد پذیرای دیدگاه‌های مخالف هستند، حتی اگر به آنها گفته شود که اشتباه می‌کنند.
   • ترس و شک:  ترس از طرد شدن، آسیب دیدن یا عدم بخشش، می‌تواند ما را به موجوداتی لجباز تبدیل کند و مانع از پذیرش حقایق شود.
   • عشق بی‌قید و شرط: ضروری است که هرگونه انتقادی را با ابراز عشق و احترام بی‌قید و شرط خود همراه کنیم.
3. بردباری در برابر تغییر:
   • سرعت تغییر: به یاد داشته باشیم که افراد با سرعت‌های متفاوتی تغییر می‌کنند و تحت فشار و آزار، ممکن است از تغییر سر باز بزنند.
   • عدم ناامیدی: نباید به خاطر عدم تغییر سریع افراد ناامید شویم.
   • پذیرش تفاوت‌ها: باید بپذیریم که دیگران ممکن است به گونه‌ای که ما می‌خواهیم و در زمانی که ما انتظار داریم، تغییر نکنند.
   • بدبینی واقع‌بینانه: نگاهی واقع‌بینانه به طبیعت انسان داشته باشیم و بپذیریم که تغییر همیشه آسان یا سریع نیست.
   • امید محتاطانه: با وجود چالش‌ها، می‌توانیم نسبت به آینده و پتانسیل تغییر مثبت امیدوار باشیم.
4. غرق نشدن در ناامیدی:
   • فراتر از نفرین منحصر به فرد: به جای اینکه مشکلات رابطه را نفرین یا طلسمی منحصر به فرد برای خودمان بدانیم، باید بپذیریم که گاهی اوقات در روابط با دیگران چالش‌هایی وجود دارد.
   • مشکلات جهانی: همه ما در زندگی خود با افرادی که رفتار آزاردهنده‌ای دارند روبرو می‌شویم و این موضوع مختص به ما نیست.
   • تمرکز بر مشترکات: به جای تمرکز بر جزئیات و تفاوت‌ها، بر تجربیات مشترک انسانی خودمان با دیگران تمرکز کنیم.
   • طنز در تراژدی:  با وجود سختی‌ها، سعی کنیم با دیدگاه طنز به زندگی نگاه کنیم و از تلخی آن بکاهیم.
5. درک ترس‌ها و نگرانی‌های شریک زندگی:
   • فراتر از سوءنیت: به یاد داشته باشیم که شریک زندگی ما به احتمال زیاد قصد بدی ندارد و فقط از چیزی می‌ترسد یا نگران است.
   • بار عاطفی: همه ما بارهای عاطفی خود را حمل می‌کنیم که ناشی از تجربیات و سختی‌های زندگی ما هستند.
   • ریشه رفتارها: بسیاری از رفتارها، به جای اینکه به طور مستقیم به ما مربوط باشند، مکانیسم‌های مقابله‌ای برای مشکلات ریشه‌دار در گذشته فرد هستند.
6. انتخاب زمان مناسب برای بحث:
   • فراتر از تبادل افکار: به خاطر داشته باشید که بحث کردن فراتر از یک مبادله ساده افکار است. این فرایند به شدت تحت تاثیر احساسات ما قرار دارد.
   • تاثیر عوامل بیرونی: عواملی مانند کمبود خواب، مصرف الکل و زمان نامناسب می‌توانند به طور قابل توجهی بر نحوه بحث ما و درک صحبت‌های طرف مقابل تاثیر بگذارند.
   • قانون کلی: صبر تا فردا: به عنوان یک قانون کلی، بهتر است تا فردای آن روز برای بحث در مورد موضوعات مهم صبر کنید.
7. از بیان مشکلات نترسید:
   • مرگ رابطه به خاطر "ادب": اجازه ندهید که رابطهتان به دلیل ترس از صحبت کردن در مورد مشکلات، از بین برود.
   • جرأت بیان مشکلات: به جای سکوت، شجاعت صحبت کردن در مورد مشکلاتی که در رابطه تان وجود دارد را داشته باشید، حتی اگر این کار سخت به نظر می‌رسد.
   • قدرت حقیقت: حقیقت، حتی اگر به طور آشکار بیان شود،  معمولاً برای کسانی که به شما اهمیت می‌دهند قابل هضم است، به خصوص اگر با عشق و احترام بیان شود.
8. مهم نیست که حق با کیست:
   • چشم‌پوشی از لذت اثبات: مهم نیست که چقدر مطمئن هستید که حق با شماست، لذت اثبات آن را رها کنید.
   • تمرکز بر زندگی شاد: هدف از بحث، "برنده شدن" نیست، بلکه رسیدن به تفاهم و زندگی شادتر در کنار یکدیگر است.

البته با وجود این، ما هنوز هم جاروجنجال‌های پر از خشمی خواهیم داشت. ما همدیگر را با بدترین صفت‌ها خطاب می‌کنیم، درها را به هم می‌کوبیم و گریه می‌کنیم. این خیلی عادی است. ظرفیت وحشتناک رفتار کردن با شریک زندگی ویژگی عجیب – هرچند واقعی – عشق است. یک رابطه باید شامل بخش‌های دیوانه‌کننده‌تر و غیرمنطقی‌تر طبیعت ما باشد. اگر ما همیشه مودب هستیم، به این دلیل است که احساس امنیت نکرده‌ایم. یک مجادله باید گذرگاهی آشفته به سوی نوعی آشتی عمیق‌تر باشد که ما آرزوی آن را داریم. گفتن چند چیز وحشیانه و مضر برای جلوگیری از جدا شدن می‌تواند مهم باشد. ما با بحث کردن بر روی حساس‌ترین و تحریک‌کننده‌ترین مسائل، شرایط را برای ارتباط مجدد با وسعت و عمق بیشتر فراهم می‌کنیم. ما اکنون می‌دانیم که علیرغم یک دعوای شبانه مانند احمق‌های وحشت‌زده و ب‌منطق، عمیقاً شرکای عاطفی‌مان را دوست داریم و با تمام اراده خود (و به کمک نوشته‌های عجیب‌وغریب مانند این) تلاش خواهیم کرد تا دفعه بعد کمی معقول‌تر بحث کنیم.