آیا تا به حال احساس کرده‌اید که در لحظاتی از عصبانیت و خشم، اولین فردی که به آنها برمی‌خورید معشوقتان است؟ آیا تا به حال این تجربه را داشته‌اید که مشتاقانه خشم خود را در برابر معشوقتان بریزید؟ این الگوی رفتاری جالب است که در روابط عاشقانه ممکن است به وجود آید. این پدیده چندین بُعد دارد و درک آن می‌تواند راهی برای بهبود و افزایش عمق ارتباط شما با معشوقتان باشد.

وقتی چیزی که برای ما ارزشمند است گم می‌شود، عصبانی می‌شویم به خاطر ارتباط شخصی که با آن داریم. این اشیاء ممکن است به یادگاری‌هایی از خاطرات و رویدادهای مهم در زندگیمان تبدیل شوند. آن‌ها ممکن است به ما یادآوری کننده لحظات خوش و خاطره‌انگیز باشند. همچنین، چیزهایی که برای ما ارزش دارند می‌توانند نقش امنیت و آرامش را نیز داشته باشند. بنابراین، وقتی آنها گم می‌شوند، احساس عدم امنیت و ناراحتی در ما ایجاد می‌شود و این می‌تواند منجر به عصبانیت شود.

ممکن است در برخی موارد منطقی بودن کلافه‌کننده به نظر برسد زیرا این بدان معناست که شما همیشه باید منطقی عمل کنید و از انتخاب‌ها و تصمیم‌هایی که بر اساس احساسات و احساسات شخصیتی تان می‌گیرید، صرفنظر کنید. این می‌تواند به شما احساس محدودیت کند و در برخی مواقع، ممکن است بخواهید از انتخاب‌هایی که به طور منطقی درست استفاده کنید، اما احساسات شما به سمت چیزهای دیگری می‌کشاند.

اگر شریک زندگی تلاش کند تا روحیه و اعتماد به نفس شما را کاهش دهد، باید به طور مسالمت‌آمیز ولی قاطعانه از او بخواهید که چنین رفتاری را متوقف کند. در صورت ادامه رفتار منفی، فاصله گرفتن و پاسخ ندادن به حرف‌های تحقیرآمیز می‌تواند او را از ادامه چنین رفتاری بازدارد. اگر تغییری دیده نشد، مشاوره با متخصص خواهد توانست راهکار مناسبی برای بهبود وضعیت پیدا کند.

بحث‌های زوجی بهتر است برای فهمیدن مشکلات و نزدیک تر شدن طرفین باشد، نه برای برنده شدن. وقتی بر سر اشتباهاتمان مورد انتقاد قرار می‌گیریم، به دلیل شرم و ترس احتمالاً انکار می‌کنیم؛ اما حمایت و همدردی شریک می‌تواند ما را قادر سازد تا بتوانیم به اشتباهاتمان اعتراف کنیم و راه حل‌های بهتری را برای مشکلاتمان پیدا کنیم.

بحث‌های مهارنشده در زندگی زوجی می‌توانند به شدت تنش‌زا باشند. این اتفاق معمولاً زمانی رخ می‌دهد که یک بحث ساده و بی‌اهمیت ناگهان به یک درگیری شدید و انتقام جویانه تبدیل می‌شود. یکی از طرفین به‌طور غیرمنتظره‌ای موضوع جدیدی را مطرح می‌کند که کاملاً از مسئله اصلی بی‌ربط است.

بحث‌هایی که همیشه جدید و منحصر به فرد به نظر می‌رسند، در واقع پیکربندی دوباره یک مسئله اصلی هستند. این بحث‌ها معمولاً ناشی از تلاش برای انتقال یک حقیقت مهم هستند، به‌طوری که احساس می‌کنیم فرد مقابل به هوش ما احترام نمی‌گذارد. اغلب ما نمی‌توانیم به راحتی منشأ خشممان را پیدا کنیم، زیرا آزارهایمان ساختار تحقیرآمیزی دارند و ممکن است برایمان شرم‌آور باشد که آنها را بیان کنیم.

بحث‌های بی اهمیت را می‌توان با روش‌های مختلفی مدیریت کرد. این روش‌ها شامل عدم توجه، بحث سازنده، تغییر موضوع و مراجعه به مرجع ذیصلاح هستند. انتخاب مناسب بین این روش‌ها وابسته به شرایط و موقعیتی است که در آن قرار دارید. هدف اصلی این است که انرژی و وقت خود را برای مسائل مهم و سازنده تمرکز دهید و از بحث‌های بی اهمیت عبور کنید.