عادی است که انتظار داشته باشیم همیشه به‌طور فعال در پی خوشبختی خود باشیم، به‌ویژه در دو حوزه‌ی بزرگ رضایت‌مندی بالقوه: روابط و مشاغل. بنابراین، عجیب و کمی نگران‌کننده است که ببینیم چند نفر از ما اغلب طوری رفتار می‌کنیم که انگار عمداً در حال نابود کردن شانس‌های خود برای رسیدن به آنچه می‌خواهیم هستیم.

یک راه برای شروع ارزیابی اینکه چقدر در سال‌های اولیه زندگیخود آسیب دیده‌ایم - و بنابراین شاید لازم باشد بیشترین تلاش و توجه خود را برای ترمیم آنها انجام دهیم - شناسایی طیف وسیعی از شاخص‌های سلامت عاطفی و تصور این است که چگونه در ارتباط با آنها عمل می‌کنیم است. دست کم چهار مورد اصلی را می‌توان برشمرد.

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که انسان با جستجوی شهرت، ثروت، بیمه، پزشکی و سایر وسایل، در واقع به دنبال کسب امنیت است؟ آیا می‌خواهید بدانید که رسیدن به امنیت تا چه حد امکان‌پذیر است؟ در این ویدیو، به این سوال پاسخ داده خواهد شد. با بررسی آرزوی امنیت انسان و تمایز آن از وسایل خارجی، این ویدیو به شما کمک می‌کند تا بهتر درک کنید که امنیت واقعی چیست و تا چه حد می‌توان به آن دست یافت. با توضیح مفاهیم و بررسی مثال‌ها، به محدودیت‌ها و ابعاد مختلف امنیت پرداخته می‌شود. با تماشای این ویدیو، شما قادر خواهید بود تا بهترین راه‌حل‌ها برای تحقق امنیت در زندگی خود را بشناسید و از طریق این آرزو به سوی یک زندگی معنادار و شادتر حرکت کنید.

متاسفانه متهم کردن یا اشاره کردن به شریک به عنوان "پدر/مادر" در حین مجادله می‌تواند بسیار زخم‌آور و توهین‌آمیز باشد.این امر احساسات ناخوشایندی را به ذهن شریک می‌آورد و گویا او را مسئول و عامل مشکلات می‌داند. همچنین می‌تواند یادآور تجربه دوران کودکی ناخوشایند شریک باشد.

یادگیری پروژه محور چیست؟ این روش آموزشی نوین چگونه به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مفاهیم را بهتر درک کرده و مهارت‌های عملی خود را تقویت کنند؟ در این مقاله به طور کامل به این سوال پاسخ داده‌ایم.

در این مقاله جامع، راهنمای برای درک تأثیر والدین ناکارآمد بر زندگی شما ارائه شده است.

سیستم آموزشی فعلی ما بر آماده کردن دانش‌آموزان برای بزرگسالی تمرکز دارد، اما یادگیری از دوران کودکی خودشان چطور؟ این مقاله به بررسی این ایده می‌پردازد که درک تجربیات دوران کودکی برای یک زندگی بزرگسالی پرمحتوا ضروری است و نقش برنامه درسی سنتی در دستیابی به این امر را به چالش می‌کشد.

یکی از ایده‌های عجیب روان‌شناسی این است که ممکن است فراموش کرده باشیم که نوجوانی داشته باشیم. در یک سطح، نوجوانی به یک زمان خاص از زندگی اشاره دارد؛ در سطح دیگر، به مجموعه مراحلی روی مسیر رشد عاطفی اشاره دارد - و این‌ها ممکن است هرگز اتفاق نیفتد (اگرچه ممکن است اکنون 42 ساله یا حتی بیشتر از 60 ساله باشیم).

ما ممکن است چند مورد از پیچیده‌ترین و نگران‌کننده‌ترین ایده‌هایی را که ممکن است گاهی اوقات به ذهن ما خطور کند، تهیه کنیم و جرات کنیم خود را در برخی از آنها تعریف کنیم؛ نه برای فروپاشی در ناامیدی‌ای بدبینانه، بلکه برای اینکه صادقانه بدانیم که باید چگونه با آنها برخورد کنیم.